تجزیه و تحلیل استدلال

نوئل فرانسیسکو برای شرکت اختلاط بتن Glacier Northwest استدلال می کند. (ویلیام هنسی)

بحث سه شنبه در Glacier Northwest v. International Brother،od of Teamsters بینش کمی جدید در مورد چگونگی تصمیم دادگاه عالی در مورد پرونده ارائه کرد. قضات جناح محافظه کار نسبتاً ،ت ماندند و به سه قاضی لیبرال اجازه دادند که بر بحث مسلط شوند. موضوعاتی که بیشتر مورد توجه قضات قرار گرفت را می توان در سه موضوع دسته بندی کرد: (1) وسعت هارمون پیشدستی؛ (2) برای کارگران اعتصابی انجام “اقدامات احتیاطی معقول” برای جلوگیری از آسیب اموال چه م،ایی دارد. و (3) دادگاه‌های ایالتی و هیئت ملی روابط کار به چه ترتیبی باید در مورد رفتار اعتصابی در هنگام ثبت شکایت جرم، یافته‌ها را بدست آورند.

به طور خلاصه، این پرونده به این موضوع مربوط می شود که آیا دادگاه عالی واشنگتن به درستی اقدام شکنجه ای توسط Glacier Northwest، یک شرکت اختلاط بتن، ناشی از اعتصاب تیمسترها را رد کرده است یا خیر. این شرکت ادعا کرد که Teamsters عمداً زمان اعتصاب خود را برای وارد ، آسیب به شرکت تعیین کرده است و باید مسئول هرگونه هزینه مرتبط با سخت شدن سیم، باشد که قبل از شروع اعتصاب در مخلوط کن ها بارگیری شده است. دادگاه ایالتی، در رد دعوی، اعلام کرد که NLRB باید ابتدا ارزیابی کند که آیا قانون ملی روابط کار از رفتار اعتصاب محافظت می کند یا خیر.

دارین دالمات برای تیمسترها بحث می کند. (ویلیام هنسی)

اولین حوزه بحث در این بحث حول محور این بود که دادگاه عالی چه آزمونی را باید در تعیین اینکه آیا اقدام دادگاه ایالتی می تواند ادامه دهد یا خیر، اعمال کند. به عبارت دیگر، چه زم، اقدام دادگاه ایالتی مربوط به اختلاف کار است پیشدستی کرد با قانون کار فدرال؟ به این نوع از پیش گرفتن «هارمونپس از پرونده دیوان عالی که برای اولین بار استاندارد را بیان کرد. قاضی کلارنس توماس بررسی کرد که آیا هارمون پیش گرفتن “عادی” یا چیزی گسترده تر است. او از هر دو طرف پرسید که آیا سابقه یا قلاب قانونی برای درمان وجود دارد یا خیر هارمون پیش‌دستی به‌،وان تحمیل محدودیت‌های بیشتر در دادگاه ایالتی نسبت به محدودیت‌های اعمال‌شده توسط سایر رژیم‌های نظارتی فدرال. قاضی نیل گورسوچ تحقیق مشابهی را به ،وان تعیین فاصله “نیمه سایه” از هارمون پیش دستی گسترش می یابد – آیا این یک نیم سایه “متوسط” یا “بزرگ” است؟

حوزه بعدی بحثی که دادگاه روی آن تمرکز کرد این بود که چگونه می توان تعریف کرد که چه نوع رفتار اعتصابی این فعالیت را حتی از حمایت قابل بحث قانون ملی روابط کار حذف می کند. قاضیان سونیا سوتومایور، النا کاگان و کتانجی براون ،ون هم بر شرکت و هم وکلای اتحادیه فشار آوردند که آیا و چگونه بین رفتاری که به کالاهای کارفرما آسیب می‌زند و رفتاری که به تج،ات و محل کارفرما آسیب می‌زند مرزی بگذارند یا خیر. به نظر می‌رسید که این قضات به دنبال راهی برای ایجاد تمایز واضح‌تر از بیان استاندارد فعلی هستند که می‌گوید اتحادیه‌ها باید «اقدامات احتیاطی معقول» را برای جلوگیری از آسیب اموال به منظور حفظ حمایت از NLRA اتخاذ کنند. آنها احتمالاً به دنبال راهی هستند تا با وضوح بیشتری ثابت کنند که آسیب به اقلام فاسد شدنی که صرفاً در نتیجه توقف کار رخ می دهد از مسئولیت جرم در امان است، در حالی که فعالیتی که به ،ابکاری تقریبی – آسیب دائمی به تاسیسات و تج،ات فیزیکی شرکت – می رسد. نه قاضی ارشد جان رابرتز یک فرضیه برای آزمایش این تمایز ارائه کرد. او پرسید که آیا اتحادیه استدلال می کند که اگر کارگران لبنیات اجازه بدهند شیر فاسد شود، اشکالی ندارد اما تیراندازی به ،ها درست نیست؟

Vivek Suri برای ایالات متحده به ،وان amicus curiae استدلال می کند. (ویلیام هنسی)

آ،ین زمینه ای که توجه دادگاه را به خود جلب کرد، میخکوب ، نظرات طرفین بود سازمان بهداشت جه، باید تصمیم بگیرد چی و به چه ترتیبی توماس از شرکت پرسید که چرا اجازه دادن به دادگاه ایالتی برای رسیدگی به پرونده تخلف پس از «وقفه قضایی» که طی آن NLRB می‌تواند یافته‌هایی در مورد اینکه آیا رفتار اعتصاب تحت NLRA محافظت می‌شود یا خیر، ندارد. چندین قاضی در مورد عواقب دادگاه ایالتی و NLRB به نتایج متفاوت در مورد حقایق یا قانون سؤال ،د. کاگان از نوئل فرانسیسکو، نماینده شرکت پرسید، اگر دادگاه ایالتی ابتدا تصمیم بگیرد و “در مورد اشتباه قرار بگیرد” چه می‌شود. فرانسیسکو بدون تردید پاسخ داد که “محاکم ایالتی همیشه اشتباه می کنند” و طرفین سپس به دادگاه عالی شکایت می کنند. سوتومایور این سوال را مطرح کرد که آیا چنین نتیجه ای قضاوت NLRB را بی ربط می کند. ،ون قصد کنگره را مطرح کرد – او پیشنهاد کرد که با ایجاد آژانسی با تخصص کارگری، آیا این عادلانه نیست که فرض کنیم کنگره می خواهد که هیئت مدیره نقش اصلی را در یافتن سؤالاتی مانند آنچه در دادگاه مطرح می کند، ایفا کند.

دو نظر جالب از طرف م،عان وجود داشت که باید به آن توجه داشت. ابتدا، هنگامی که قاضی امی ، بارت از وی پرسید که دادگاه در این مورد چه کاری باید انجام دهد، دستیار وکیل کل، ویوک سوری پاسخ داد که دادگاه باید پرونده را به دادگاه ایالتی بازگرداند. زم، که کاگان پیگیری کرد و در مورد اینکه آیا دادگاه باید به دادگاه ایالتی دستور دهد که این واقعیت را که NLRB اکنون شکایتی در این پرونده صادر کرده است را مورد توجه قرار دهد، سوری اصرار داشت که ترجیح او این است که دادگاه فقط پرونده را بدون دستورالعمل بازگرداند. . برای ،، که امتیاز را حفظ می کنند، این باعث می شود که دو نفر از سه وکیل برای ارسال مجدد پرونده به دادگاه ایالتی بحث کنند. نظر قابل توجه دیگر از فرانسیسکو بود. او برای بازگرداندن پرونده به دادگاه ایالتی توجیهی غیردکتری ارائه کرد. او به اشتراک گذاشت: «ما ترجیح می‌دهیم در مقابل یک سازمان اداری نباشیم که در آن آژانس قاضی، هیئت منصفه و جلاد است. ما ترجیح می‌دهیم در سیستم دادگاهی باشیم که در آن یک قاضی بی‌طرف و پتانسیل هیئت منصفه داریم.»